Latest Blog Post

S.

...
Ve hâlâ bir yerlerde bir şeylerin beni hayata çağırdığını hissediyorum.
Karanlığa alışan gözlerim, artık yıldızları daha net seçebiliyor.
Sonsuz denizin ortasında, suyun yüzeyine vuran bir ışık var.

Beni sen inandır…
Biri dokunsun istiyorum artık, içimde küllenmiş yangınlara.
Rüzgarın bile ses etmediği, içimin sus pus olduğu o gecelerde
bir fısıltı gibi gelsin bir ses...

Güvenmekten yoruldum belki, ama hâlâ inanmaya çalışıyorum.
Bir tebessümün ucundan tutunup yürümek istiyorum.
Beni hayata bağlayan bir cümle bekliyor gibiyim.
"Geçecek" demene ihtiyacım var, sadece bir kelime,
ama içinde bir ömrü taşıyan.

Yeniden ayağa kalkmak için sebep aramıyorum artık,
sebep olmaya çalışıyorum kendime.
Ama…
Yine de,
Birinin bana “güvendesin” demesini özledim.
Birinin gözlerinde, kendimi değil, kendimi sevdiğim halimi görmek istiyorum.

Evet, hâlâ denizin ortasındayım.
Ama belki de artık bir kıyı görünüyor.
Ve bu kez,
dalgalardan değil,
bir çift göze sığınmak istiyorum.