Latest Blog Post

Kahvemi nereye koydum??

Her şey sabah kahvemi bulamamamla başladı. Saat 08:03. Gözlerim henüz yüzde 40 oranında açılmış. Ev sessiz, dışarısı yağmurlu, Spotify’da “Lo-fi beats to survive the week” çalıyor. Fakat kahvem… yok.

O kahveyi kendim yaptım. Hatta bardağın içine süt bile ekledim. Büyük başarı. Peki nereye koydum?

Mutfakta arama çalışmaları başlatıldı.
İlk durak: Mikrodalga. Neden? Bilmiyorum. Ama içgüdülerim oraya götürdü. İçinde kahve yoktu ama geçen haftadan kalma bir çorba kabı vardı. Bir nevi bonus keşif.

Sonra kitaplığın önüne gittim.
Kahveyle kitap okumayı çok severim. Mantıklı bir yerdi. Fakat orada sadece kaktüsüm vardı ve bana suçlu gibi bakıyordu. “Sen mi içtin?” dedim, cevap vermedi. Sorguya aldım ama dikenlerini gösterdi, bıraktım.

O sırada beynim bir hatırlatma yaptı:
“Sen balkona çıkmamış mıydın?”
Koşa koşa balkona gittim. Kapı kilitli. Ben içerideyim. Kahve dışarıda olabilir mi? Paranoyaklık seviyesi %78’e ulaştı.

Tam umudu kaybetmişken…
Kahveyi dolabın içine koyduğumu fark ettim. Neden? Elimde kahve, diğer elimde reçel kavanozu vardı. Reçeli çıkardım, kahveyi yerleştirdim. Beyin sabahları bu tür anlaşmalar yapabiliyor.

Sonuç:
Kahvemi 15 dakika aradım, dolabın içinde buldum. Bu süreçte mikrodalgada çorba, kitaplıkta suskun bir kaktüs, balkonda kırık bir hayal ve içimde hâlâ uyanmamış bir zihin vardı.

Ama kahveyi içtikten sonra… Her şey yerli yerine oturdu. Ta ki çorabımı buzdolabında bulana kadar.