Latest Blog Post

O₂

insan hep ayni kisi olarak uyanmaktan sıkılır mı. ben sahsen bazen sıkılıyorum. neyi sevdigimi sevmedigimi bildigimden o an kafama gore ne yaparsam daha optimum bi hazzi yakalayacagimdan eminim. oysa bazen bunlari bilmeden uyanmak o gunki kisinin neye takintili oldugunu neleri onemsedigini suan disarida yagan kara bakip neler dusunecegini bilmeden bambaska birinin hayatina uyanmayi isterdim. her 24 saat doldugunda baska birinin hayatina uyanma dongusu. varsa boyle bi film soyleyin.
boyle gunlerce surekli farkli hayatlari yasarken dün sana bahsedilen guzellikleri ertesi gun mumla arayip, bi yandan bir onceki gun hastaliktan kivranan kizin yerini bugun dipcik gibi bir oglana birakiyor olmanin degisik duygu durumlarini da yasamis oluyorsun. bir gun kredi kartlarinda milyonlar dururken ertesi gun duduk makarnaya okeysin. dün suratinda cuzzam izleri dururken ertesi gun bebeksi teninle sahnelerdesin. peki gunlerden son gün tum bu kadar hayati benligine islemis olarak yine kendine donuyor olsan. herseyin bir anda bir elektrik akimi gibi pozitiften negatife dogru aktigina sahit olup en sonunda birbirinden bagimsiz gozukenn tum hayatlari birlestirdigimizde kafamizdaki o berrak dusuncede herseyin tekrar sifira dondugunu notrlestigini gormez miydik. bakin sifir sadece bi sayi degildir sifir bir dunyadir. sadece sıfırı anlatsak tekrar universite okumaniz gerekir diyen hocamiz vardi kulaklari cinlasin:)
simdi 80 yasinda bir teyze camdan bakiyor. diyorki icinden agac dallari kupkuru. su igneli cam agacinin oksijenine kaldik. tabi ben kaybolmamisim hala duruyorum icerde misal yani. teyze diyorum onun oksijeni etkilemiyor seni. kisin her milyon parcadan 210binin oksijen oldugunu dusunursen 24 tanesi azaldi sadece diyorum koca kış. sus diyor canim sikildi hadi cikip hava alalim deniz kenarina gidelim. iste diyorum akilli hissetmek diye buna denir. belki de insanlarin nefes alamadiklarinda kendilerini en cok oksijen iceren seye -denizlere- birakip gitmek istemeleri bu yuzdendir.