Latest Blog Post

yollar aştım geldim

geri dönüşü olmayacağından emin olacak şekilde yakıp yıktım her yeri.
yılların emeği ne varsa attım, beni ben yapan tüm cümlelerimi sildim. hiç var olmamışçasına, bir külüm dahi kalmayana kadar yok ettim kendimi. (güya)
sancısını çekiyorum, çekeceğim. zira her biri önemliydi. böyle şeylere gerçekten ehemmiyet veren biri olduğum için, benim için fazlasıyla önemliydi.

olsun.

yalnız olmadığımı çokça hissettirdiniz bana, minnettarım; ama bir kişi var ki aranızdan, ben kendim nerede olduğumu bilemezken buldu beni. şöyle kafamı kaldırıp bakacak kadar bile farkında değildim kendimin, etrafımın, olanın bitenin.
tam on gün boyunca, bıkmadan usanmadan, cevap alamasa da bana bildiği her yerden ulaşmak için elinden geleni yaptı.
bunu da sırf, zor bela ''iyi değilim.'' dediğim için, başka hiçbir fikri olmadan; ama gerçekten iyi olmadığımı tek cümlemden anlayabilecek kadar gerçek bir yerlerde olduğu için yaptı.

onun önce beni anlamak, sonrasında da olanları benim anlamama yardımcı olmak için bu ısrarı olmasaydı, bugünüm halihazırda elimde bulunandan çok daha farklı olacaktı.

ben unutmuşken bana kim olduğumu hatırlattın, bu blog buraya kazınsın.
bana kalan belki yeni bir başlangıçtır, belki kayıplarımı bulacağım bir devam hikayesidir, şimdiden kestiremiyorum.
ama sen iki türlüsünde de, hep, varsın.
seni seviyorum.