Background & Miscellaneous

Dere kıyısında yaprakları suya akseden bir salkım söğüt vardır. Ophelia oraya yabani çiçekler, dikenler, papatyalar ve orkidelerle örülmüş demetlerle geldi. Bu ağaca kabaca bir isim verir çobanlar, fakat kızlar, 'ölü erkek parmağı derler' ona. Bu söğüdün dallarına çiçekler asmaya uğraşırken, bir hain dal kırıldı ve çiçek demetleriyle birlikte çağlayan dereye düştü Ophelia. Elbiseleri açıldı ve onu bir denizkızı gibi suyun üzerine çıkardı. Bu süre içinde, felaketinden habersiz, gerçek bir su mahlûku gibi, eski şarkılardan parçalar söylüyordu; fakat bu uzun sürmedi. Suyla dolan elbiseleri ağırlaştı; şarkı söylerken, çamurlara çekip batırdı zavallıyı.